Ultraloopster in beeld: Agnieszka Aga Kuczko

De Wase Ultrarun ligt ondertussen al langer dan een maand achter ons. We stellen graag even de winnares van deze loop voor: Agnieszka Aga Kuczko. Aga, zo mogen we haar noemen, is geboren in Polen in 1971. Lid is ze van de Antwerp Athletics. Hierna haar verhaal, zowel haar loopverhaal, maar ook een verslag van De Wase Ultrarun komt aan bod:

Ik ben begonnen met lopen in het jaar 2013. Zonder echte trainingen, maar aangespoord door een vriend en weddenschappen – van het type dat ik een bepaalde afstand niet zou kunnen lopen of afmaken. Ik ben gestart met een wedstrijd van 5 km. Deze wedstrijd ging mij goed af, ik was bij de eerste twintig lopers. Op deze manier is het stilletjes aan begonnen…

Pas in 2016 heb ik mijn eerste marathon gelopen zonder echte voorbereiding. Geen toptijd: 5u07′, maar ik was fier op mijzelf omdat het mij was gelukt. Ik voelde mij fantastisch, euforie en een runner’s high die moeilijk is om te beschrijven. Pas de tweede dag na de marathon voelde ik mijn lichaam stram worden. De trappen thuis lieten alles aanvoelen als een klim naar de hemel of de Mount Everest. Ik was op dat moment één grote verzuurde spier. Iedereen kent echter het gezegde: “No pain, no gain” en “Pain is Temporary, Glory is Forever”.

Mijn eerste ultra liep ik in 2017, dit was een wedstrijd van 53 km. Het jaar daarop liep ik mijn eerste 100 km. Ik verlegde mijn grenzen stapsgewijs en zonder enige gekke fratsen. Mijn eerste 100 km liep ik tijdens een 24 uur durende trail. Het was mijn doel om te zien wat het is om 100 km te lopen en om de wedstrijd uit te lopen. In 2019 heb ik tijdens dezelfde 24 uur durende trail 160 km gelopen. Ik hou ervan om in de natuur, bossen, weiden en het zand te lopen. Deze omgeving geeft mij het gevoel dat ik leef. Tijdens zulke wedstrijden voel je pas dat je zintuigen op scherp staan.

De 24 uur trail van 2020 zal ik nooit vergeten. Om 2-3 uur ’s nachts kon je achter elke boom een uil horen roepen, de maan scheen volop en ik waande mij in een sprookje. Voor zulke momenten loop ik.
Het heeft geen grote betekenis of ik eerste eindig, of ergens op een andere plaats. Ik hou mijn resultaten pro forma bij omdat ik vaak vragen krijg over mijn resultaten of het aantal gelopen wedstrijden. Zonder het behouden van deze gegevens zou ik niet meer in staat zijn om alles te onthouden!

Tot op heden heb ik 17 marathons en 17 ultra’s gelopen. Ik beschouw lopen vaak als een karaktertraining.
Ik hou er niet van om te lopen als het echt warm is, te warm is het voor mij al bij temperaturen van méér dan 20 graden. Ik moet echter toegeven dat ik vaak uitzonderingen maak op deze regel. Door de laatste jaren heen heb ik mij meermaals ingeschreven voor een halve marathon in Corralejo op Fuertaventura, waar er tussen duinen wordt gelopen in de brandende zon. Telkens zei ik tegen mezelf dat ik hier niet meer zou lopen, maar om de een of andere reden doe ik het toch altijd.

Iedereen bewandelt zijn eigen paden en kiest zijn eigen doelen die hij of zij wilt bereiken. Als ik al die jaren geleden opnieuw kon beginnen dan zou ik het misschien anders hebben aangepakt, zoals mijn man, die voor zijn eerste marathon een strikt schema had gevolgd gedurende 4 maanden. Het belangrijkste in dit alles is een correcte basis, aantal gelopen kilometers, een correct (plantaardig) dieet en groot hart met passie voor het lopen.

Hierbij hoop ik dat ik jullie een kleine kijk heb kunnen geven op mijn avontuur in het ultralopen.
De Wase Ultrarun liep ik deze zomer, een klein verslag hierna:

“Vandaag heb ik De Wase Ultrarun 59 km gelopen. Heel kort geslapen, wakker om 5u50. Snel een ontbijt gegeten en gefietst richting Berchem station om de trein van 6u43 richting Sint-Niklaas te nemen. Een kwartier later trok ik foto’s van mooie street art werken van SMOK en Dzia in Sint-Niklaas. De start van de wedstrijd was gepland om 8 uur in Sinaai – goed voor 10 km fietsen. Om 8 uur mochten wij beginnen aan ons lange avontuur. Tot km 32 liep ik een mooi tempo van 5:05- 5:15, later liep ik iets trager want het was warm en benauwd met weinig zuurstof in de lucht. Ik nam voldoende tijd aan de tweede en de derde pitstop. Een flesje cola deed deugd en gaf mij een extra boost voor de laatste 10 km.
Het was een heel mooi parcours met een paar klimmetjes en alle soorten ondergrond – asfalt, zand, grind, modder, hoog gras en kasseien. Het was genieten ondanks de zware weersomstandigheden!
Het lied voor vandaag was “The Loneliness of the Long Distance Runner’. 59 km lang alleen gelopen…”

Bedankt Aga voor je deelname aan onze Wase Ultrarun en vooral ook proficiat met jouw knappe prestatie! De eerste dame op onze eerste Wase Ultrarun, een prestatie voor in de geschiedenisboeken ;-). Op naar nog méér mooie loopjes!